“Ne besten kearl, moar de leu wet ut neet!”
Mijn dochter woont nu ergens anders maar komt graag thuis. Dan praten en dollen we over van alles en nog wat en af en toe gooit ze er zomaar een dialect-kreet doorheen, lachen natuurlijk want haar dialect moet nog iets worden bijgeschaafd.
Het grappige van sommige spreuken in het dialect is dat die precies de spijker op de kop slaan. De vertaling van de dialectspreuk is ; Het is een goeie man, alleen de mensen weten het niet. De spreuk slaat wel een beetje op hoogsensitieve mannen en daarom wederom een artikeltje hier over.
Onzichtbaar zijn, wie kent het niet? Hoogsensitieve mensen/ mannen hebben er meer last van. Ze zijn ( te) vaak onzichtbaarder dan niet hoogsensitieve mensen. Het is niet alléén maar leuk.
Hoe komt dat nu, vraag ik mij af. Willen hspérs dat zelf niet? Vallen ze écht niet op in de groep? Of lijkt dat alleen maar zo, want onze hersenen kunnen ons natuurlijk behoorlijk voor de gek houden. Wat is dat nu? Waar komt dat door?
Toch maar even googelen, het boek van Tom Falkenstein raadplegen en bij mezelf te rade gaan.
Ik ben niet van het categoriseren en dus al helemaal niet van het in hokjes stoppen. Dat past totaal niet bij mij en wil dan ook niet hs mannen als een bijzondere groep kenmerken. Tegelijkertijd ontkom ik er nu ook niet aan om het beestje bij de naam te noemen.
Niet zelden heb ik meegemaakt dat in een rondje voorstellen of een rondvraag, bij een cursus of training, er iemand werd overgeslagen. Gewoonweg niet gezien terwijl hij /zij gewoon in de cirkel zit. Onvoorstelbaar. Het is mij ook eens overkomen, dat ik dacht “huh..ben ik onzichtbaar of wat?
De laatste keer dat ik dit fenomeen meemaakte was vorig jaar; een man, in het dagelijks leven bestuurder van een groot bedrijf en en net als ik deelnemer aan een training. Na een rondje waarbij iedereen om een mening werd gevraagd, werd hij overgeslagen. Kan altijd gebeuren, zou ik zeggen, maar toch. Hij was behoorlijk boos, gefrustreerd, vertelde hij mij later.
Deze man herkende het onzichtbaar zijn. Hij vertelde mij later dat hij zelf altijd ruimte gevend en bescheiden was. Al pratende kwamen we er achter dat hij zich er nooit écht in had verdiept maar wel bewust was van de kenmerken van een hoogsensitief persoon.
Als bestuurder was hij succesvol met zijn bedrijf en lette dan zelf ook heel goed op mensen die minder extravert zijn. Minder uitbundig aanwezig zijn, zal ik maar zeggen. Zorgen dat iedereen aan het woord komt. Misschien was hij mede daarom zo succesvol.
Nu is het niet zo dat alle hspers altijd onzichtbaar zijn. Helemaal niet zelfs, want zoals ik al in eerdere artikeltjes vermeldde zijn er verschillende types hsp en is het zeker niet zo dat iedereen zich als onzichtbaar bestempeld, maar kennen velen wel het fenomeen onzichtbaarheid.
Er is veel aandacht voor hoogsensitieve mensen op dit moment en terecht. Hoogsensitieve mannen is daarbij nog wel een ondergeschoven kindje. Op deze groep zal ik mij dan in de toekomst meer gaan richten, ook al omdat het voor mij bekend terrein is. Niet zo vanzelfsprekend is dat ik wat wil toevoegen aan de bekendheid van hs mannen. Ik ga wel mijn best doen want ik vind het zinvol, leuk om te doen en krijg energie van.
Er zijn een aantal factoren waardoor sommige hs mannen niet zichtbaar zijn. Anders gezegd “ misschien wel niet zichtbaar willen zijn” . Ik noem er een paar.
- Schaamte speelt een rol.
- Niet voldoen aan het rolmodel van een man in onze westerse maatschappij.
- Als “soft” worden gezien.
In sommige oosterse landen zoals bijvoorbeeld Haïti worden hs mannen juist omarmd. Het zou niet verkeerd zijn in mijn ogen, maar ook aan reacties te zien van anderen op mijn post, dat er wat aan het rolmodel van de man wordt bijgesteld in de westerse maatschappij. Op mijn eigen bescheiden manier deel ik wat informatie en ervaringen van mijzelf om het een en ander te verhelderen. ( en anders vertrek ik naar Haïti 😊)
Hoe mooi zou het zijn als de hs mannen meer positieve aandacht zouden krijgen waardoor ze zich niet meer hoeven te schamen voor hun prachtige eigenschap. Het zou mooi zijn als eenieder vrij zou kunnen spreken over waar ze goed in zijn. Dus ook over de eigenschappen van hoogsensitiviteit.
Eigenschappen die zeer waardevol zijn in onze maatschappij en waarvan onze wereld wel iets meer kan gebruiken om alles iets zachter, begripvoller, etc te maken. Zeker in de context hoe de wereld zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld met een Trump als voorbeeld. De “ ik” maatschappij heeft baat bij wat gevoel, intuïtie en mededogen.
Onzichtbaar zijn heeft natuurlijk niet alleen te maken met eigenschappen als bescheidenheid, introversie etc.
Er is ook lef en moed voor nodig om jezelf te laten zien. Net zoals je als hs man soms moet verzetten om wél naar een feestje of netwerkborrel te gaan ook al voel je je daar niet op het gemak. Doe het dan voor je partner, of je collega’s zou ik zeggen. Zolang je zelf de regie maar houdt!
Hoogsensitief mag geen term/eigenschap zijn om je achter te verschuilen.
Dus …… laat je horen, laat je zien! Alleen als je dat zelf wil, natuurlijk