Fantaseren over de lente. Voorjaar, wie heeft er geen zin in? Het frisse groen, warme zon op je huid, de heerlijke geur van vers gemaaid gras en de blauwe lucht. Bijna elke dag loop ik langs deze mooi berk. Nu, in januari, is tie in de winterstand maar onder de grond woelt al weer van alles om straks met het lengen van de dagen klaar te zijn voor de lente. Ik kan mij er al echt op verheugen en zie dan ook in gedachten dit plaatje voor mij. Zelfs nu we midden in het corona-geweld zitten met het zicht op het einde daarvan. Het gedonder in Amerika met als dieptepunt de bestorming van het Capitool. Alles geeft verandering en daarmee ook hoop in 2021. Dat geeft de burger moed, zal ik maar zeggen.
Fantaseren is fantastisch. Je kan vrijuit de mooiste dingen bedenken, niet gehinderd door enige zorg of grenzen. Het mag, het kan en het kost niets. Fantaseren, een mooi begin voor een wens, toch?
Een wens , een verlangen daar krijg je goeie zin van. Het geeft energie. Net als de berk in winterstand waar de energie onder het oppervlak al weer stroomt.
Als je bent vastgelopen door welke reden dan ook, dat kan een burn out zijn, geen werkplezier meer of bijvoorbeeld een conflict met je meerdere, dan is het ook fijn en belangrijk om weer te kunnen fantaseren. Fantaseren wat je écht graag wilt. Wensen. Dat kan, maar dan moet je wel eerst weten wat je innerlijk wil.
De berk op deze foto splitst zich in tweeën. Voor mij een mooie metafoor in de natuur voor de mens. Recht op staand, voeten op de aarde en een kruin als bovenste punt. Dat zijn toch al een paar mooie overeenkomsten. Als kind nog één (begin van de stam) en al snel komt er een binnen- en buitenkant. Het innerlijk en het uiterlijk. Dualiteit is het woord dat dan mij opkomt. De binnenkant is niet voor iedereen zichtbaar en buitenkant is wat je ziet. Wat je lijkt te zien, moet ik zeggen. De rol die men aanneemt als partner, ouder, vriend als werknemer, werkgever etc. dat is de buitenkant.
Daarom ben ik meestal op zoek naar de binnenkant want dat is wat mij interesseert en wat ook de coachee interesseert. De buitenkant vind ik veel minder interessant, dat is vaak ook niet echt. Bij een coachwandeling wil de coachee vaak weten; wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik. In een goed gesprek en dan bedoel ik een écht goed gesprek, waar wordt geluisterd en oprecht met respect wordt gecommuniceerd proberen we bij de kern, de binnenkant, te komen.
De kernkwadrant met zijn kernkwaliteiten en de CliftonStrengths zijn instrumenten die ik, als het zo uitkomt, graag gebruik want dit zijn bewezen tools om de van nature aangeboren ( de binnenkant) talenten/kwaliteiten boven tafel te krijgen. Hiermee krijgt men ook zicht op waarom je doet wat je doet en reageert zoals je reageert.
Op deze manier krijg en voel je weer wat je innerlijk wil en welke wensen je écht hebt.
De berk is voor mij een favoriete boom. Voor de Germanen was de berk de boom der wijsheid. Ik hou van metaforen en met name in de natuur, dat mag duidelijk zijn. Deze metaforen helpen je jouw wensen meer in beeldvorm te krijgen. Woorden zijn maar woorden. Met een metafoor valt soms het kwartje in één seconde.
Wat mij zo aanspreekt is de mooie witte kleur. Zelfs als het donker wordt geeft de boom nog een soort van licht door de witte bast. Altijd een vrolijk gezicht. Vroeger, toen er nog geen lichtjes bestonden werd de berk langs paden/wegen gepland als een soort baken in de venen, moerassen en landerijen.
De berk is een echte pionier. Het liefst op een zonnige plek en past zich aan aan alle grondsoorten. Op heidevelden of afgegraven natuurgebieden staan al vrij snel jonge berken, zomaar. Metaforen zat in de natuur als ik het bovenstaande nogmaals lees.
Wandelend door de natuur jouw wensen helder krijgen, dat is wat ik wens.
Even een paar weetjes over de berk voor de liefhebbers;
Deze papierberk is een plant uit de berkenfamilie (Betulaceae) die afkomstig is uit Canada en het noorden van de Verenigde Staten. Het is een meerstammige boom die 15–20 m hoog wordt en een roomwitte schors heeft die in vele dunne witte stroken afschilfert. De twijgen zijn roodbruin. De berk is tweeslachtig.De mannelijke katjes staan steeds in groepen van drie stuks. De vrouwelijke katjes hangen meestal. Deze berk kan wel 100 jaar worden. Er zijn ongeveer 50 soorten berken.
De schors is multifunctioneel; er werden vroeger door de indianen kano’s van gemaakt, kommen, isolerend materiaal en later misschien wel haardhout. Van het sap kunnen dranken worden gemaakt en van de bladeren kan thee worden getrokken. Van de takken worden nog steeds bezems gemaakt.
Het woord berk is afgeleid van het Oudindische woord bharg wat glanzend betekent en waarschijnlijk betrekking heeft op de witte bast.
Betula heeft te maken met het Keltische woord betu wat slaan betekent en betrekking heeft op het slaan met berkentakken op het lichaam na een saunabezoek om de bloedsomloop te stimuleren.
Nederlandse namen van plaatsen als Berkel en Rodenrijs, Berkel-Enschot, Berlicum duiden op oorden waar veel berken groeiden. De naam wordt ook in verband gebracht met die van de oude Germaanse en Slavische godinnen als Bercht(a) of Birchta en Perchta.
Voor de Germanen was de berk de boom der wijsheid. Zij kenden aan bladeren, twijgen en sap magische en geneeskrachtige eigenschappen toe. Zij geloofden dat berken de aardse behuizing vormden van de godin Freya. Bij de Kelten is de berk gewijd aan Bergha of Brigit, godin van het onderricht in de dichtkunst, waarzeggen, geneeskunst en smeedwerk